The long day closes
Tekst : Henry Fothergill Chorley
Muziek : Arthur Sullivan
No star is o’er the lake,
Its pale watch keeping;
The moon is half awake,
Through gray mist creeping.
The last red leaves fall
Round the porch of roses;
The clock hath ceased to sound,
The long day closes.
Sit by the silent hearth
In calm endeavour
To count the sounds of mirth,
Now dumb forever.
Heed not how hope believes,
And fate disposes.
Shadow is round the eaves.
The long day closes.
The lighted windows dim
Are fading slowly.
The fire that was so trim
Now quivers lowly.
Go to the dreamless bed
Where grief reposes.
Thy book of toil is read.
The long day closes.
Geen ster staat er boven het meer,
Om een bleke wake te houden.
De maan is half wakker
Tussen de grijze mistflarden.
De laatste rode bladeren vallen
Rond de veranda van rozen.
De klok is gestopt met luiden,
De lange dag loopt ten einde.
Gezeten bij het stille haardvuur
In een kalme poging
De lachen die klonken te tellen
Die nu voor altijd verstomd zijn.
Maak je niet druk dat hoop gelooft
En het lot (anders) beschikt.
Schaduw reikt al tot de dakrand,
De lange dag loopt ten einde.
De verlichte ramen verduisteren,
Doven langzaam uit.
Het vuur dat volop brandde
Flakkert nu nog flauwtjes.
Ga naar het droomloze bed
Waar droefheid zich te ruste legt.
Je boek van zwoegen is uit.
De lange dag loopt ten einde.